Sessiz kaldı su
yalnızlığı ile coştu
kederi ile taştı
acısı ile yıktı bütün setleri
toprak ile yoğrulduk
Hatıralar yok oluyor
Evrenin yarılmış olduklarından
Bir baş ağrısıdır seni kaybetmek
Ölüme kadar dinmeyecek bir acıdır
Hayat evreninde yeniden doğmak
Yeniden doğumlarda hayata dönmek
Yeniden doğumlarda hayata dönmek
Hayatı kelimeler ile mühürlemek
Bir kelebek misali düşlerimiz
Avucumuzu açsak hayat öldürecek
Kapatsak kendisi ölecek
Ölüme mahkum
hayatlar yaşıyoruz
Ne sonu belli
Yıkıldım yıkıldık yıktılar
Bittim bitirdik bitirdiler
Öldüm öldürüldüm öldüler
İnandım inandık inandırıldık
Yaşadım yaşadık yaşattırıldım
Kelimelerim kırık bir hayalin ürünü
Hayallerimiz bir kasabın kütüğünde çıkmış gibi
Bir yanımız kırık
diğer yanımız ölüm solumakta
Yaşamaya çalışırken can alıyoruz
Gerçi yaşamak için hangi canı canından alıyorduk
Gözlerin
Ellerim titrerken bir gece yarısı
Gözlerin aklıma takılıyor
Habersiz ve çaresizce
onlarda esir kalmıştım
Gün
Güneşte gezinirken
tutulmuştum
Bahtım olan ayrılığa
Bir hüzündü oysaki
Kalbime saplanan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!