Şeref Coşğun Şiirleri - Şair Şeref Coşğun

Gençlik ve spor, birbirini tamamlar.
Biri gelecek, öteki hayat demek.
Gençlik varlıktır, milletleri tamamlar.
Spor hayattır, yürümek, koşmak demek.

Gençlik; dinamik, milliyetçi olmalı.

İnsanlık onuru denince kuldur.
İnsanların onurunu kurtaran O' dur.
Bilin ki bu yol, hakiki yoldur.
Şerefi, onuru, imanla oldur.

Mükerremdir, merhamettir, kemaldir,

Öğretmenler sevilir,baş tacıdır kimisi.
Özel dersler verilir,boyacıdır kimisi.

Öğrencisini seven,sevilir ve sayılır.
Eğitimi sağlamdır,veliler de bayılır.

Kartopu oynadım dün,sevdiklerimle.
Karları tuttum,sevdim,ben ellerimle.
Sımsıcak bir sevgiyle,attım,gönderdim.
Has Bahçeydi orası, tüm güllerimle.

Bülbüller şakıyordu,çağlayan gibi.

Binlerce yıl özgürce nice Devlet kurduk biz.
Bağımsızlık uğruna destanlaştık durduk biz.


Mete Han,Oğuz Kağan,Attila ve Alparslan,
Melikşah,Ersagun Bey,Çaka Bey,Kılıç Aslan,

Yarın Bin Dört Yüz Otuz İkinin son günü.
Bin Dört Yüz Otuz Üç Senemiz Mübarek ola.
Günlerini hayırla geçirenin düğünü,
Bin Dört Yüz Otuz Üç Senemiz Mübarek ola.

Günler, aylar, seneler hızla geçip gidiyor.

Çocuğa sevgiyle bakmak,
Yaradanı hatırlamak,
Yaramazlığa katlanmak,
Olgunca insan işidir.

Nazlarını çekebilmek,

Kırlarda açan çiçekler,
Bahçelerde açan güller,
Cennet'e giden hak yolda,
Bir olur, coşar gönüller.

Dareyni tamamlayandır.

Güçlü güçsüze zulüm ederken,
Kirlenmiş eller tende gezerken,
Çaresiz baba çocuk gömerken,
Biz merhameti O'ndan öğrendik.

Erkekler gaddar, kadın acizken,

İmanın ardından, salih amel gelir.
Bunların başında islamın şartı gelir.
Sağlam itikadın hemen ardından,
Önce namazı dosdoğru eda gelir.

Namaza duran kul, huzura varmalı.