Serdar İlik Şiirleri

Takke düştü kel göründü bak hele;
Karaktersizsiniz, karakter siz (!)
Düşmanmışsın meğer, ezelden güle
Karaktersizsiniz, karakter siz (!)

Huzurda el bağla Allah’a niyaz,

Kime kinim kussam, kime suç atsam
Kendim ettim, kendim buldum neyleyim
Bir gün değil, kırk gün değil, ne yapsam
Ben onu gönlümde nasıl eyleyim?

Hangi yolu denedimse olmadı

Hele bir dinleyin bizim yiğitler,
Mert olan ihanet eder mi, deyin
Dolmuşa binenler tez iner, derler
Namerdin ardından gider mi, deyin

İnsan satılmışsa, şerefi neyler

Türlü günahlarla çıktım karşına
Medet senden ya Rab, özür dilerim…
Çevirme indinde beni şaşkına
Medet senden ya Rab, özür dilerim…

Bin bir çeşit nimet sundun hep bana;

*Öğrencilerime
Gün gelir gözlerden dökülür yaşlar
Bükülür boyunlar, eğilir başlar
Zamanı gelince uçar tüm kuşlar
Ayrılık vaktinin çattığı zaman

Zamansız açan gül, kuruyup gider
Zaman gelsin derim, söylemedim mi?
Temmuzda kar gibi eriyip gider
Zaman gelsin derim, söylemedim mi?

Ağlarsın, silen olmaz gözün yaşını

...
Ve bir gün
Güllere inat,
Dikenler ekeceğim
Sevdalarda binlerce
Ayrılık biçeceğim

Alacaksa zaman seni elimden
Dünyamda başkası olsun istemem
Bir tek bakışına ömür veririm
Gözlerin yaşlarla dolsun istemem

Zamanla anlarsın, anlarsan beni;