Seni sana yazmak...
Her sabah nefesin de uyanıp güneşi bıkmadan tekrar tekrar cizmek gibi her gece nefesin de yatıp ayı gökyüzüne yorulmadan tekrar tekrar taşımak gibi
Seni sana yazma...
Bir çocuğun ilk gülüşü bir annenin kendi canına ilk bakışı gibi
Seni sana yazmak...
Kayıp kıtalarlarda ilk yaşam izini bulmak gibi
Çöllere düşün ilk kar tanesi gibi
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta