Şener Kördal Şiirleri - Şair Şener Kördal

İstanbul her şeyimi aldın benden
Sana ilk geldiğimde öyle mutluydum ki sanki her şey güzel olacak sen ban hain yüzünü hiç göstermeyecek ve geldiğim gibi saf kalacaktım

Kara bulutlarını yavaş, yavaş üstüme örttün hep bir şeyler verir gibi gözüküp çok şey aldın
Yinede kopamadım senden sana olan kinimiydi yoksa seni inanılmaz bir şekilde sevişimiydi kalışımın sebebi buna ne senin neden benim bir cevabın var biliyorum sevdiğim kadar nefrette ediyorum beklide sana inat senin topraklarında ölmeyi düşünüyorum cansız bedenimi sende saklayıp sana kendimi sürekli hatırlatmak istiyorum

Son tanesi de düştü zamanın
Çevirip yeniden başlatmalıydım
Senin ardından kalktım
Masada kaldı bütün dakikalarım
Anlamı yoktu günlerin, ayların
Beni senden çıkartmışsın sıfır kalmamış

Ağladım bu akşam
Yıllar sonra bu akşam
Radyoda bir şarkı unutmadı dedi ağladım
Tuttum kendimi kastım
Hani erkektik ya
Olmadı

Benim keşfedemediğimsin
Hafta sonu tatilimde gezmeye gittiğim bir yer gibi
Hep aklımda kalan
Bazen anlat diyorlar
Kimdi bu neydi neresiydi
Bir heyecan sarıyordu beni aklıma geliyordun

Son uğradığım meyhane de kapanmış
İyice kararmış etraf
Yürüyorum yalnızlığa doğru
Takılıp düşeceğim bir taş bile yok hayatımda
Ne olur yardım edin bana
Ben kendimi arıyorum

Yaşamak eskisi kadar huzur vermiyor
Ölüm kokusu duymak istiyor insan
Beklide ölmek
Yaşamla ölüm arasında bir yerlerde durmak
Sessizce ağlamak ve susmak, susmak istiyor

Ne söyleyeyim
Ben susmuşum
Bini kırdın beni yalnızlığa yolladın
Oysa ben senin için bir armağandım
Anlayamadın beni
Bilemedin sana olan sevgimi

Bu aralar tek başıma tavla oynamayı öğrendim
Ben benden daha şanslı hep ben kazanıyorum hep ben kaybediyorum
Hani böyle zarları daha bir hırslı atarsın ya istediğin sayı gelsin diye
Ben hırsımı hangi yanıma kullanmam gerek konusunda kararsız kalıyorum
Yenen yanıma kullansam
Yenilen yanma üzülüyorum

Benim hayallerim vardı
Sevmek gibi
İnsan olmayı bilmeyen bir toplumda
İmkansızdı belki
Seni anlayan birini bulman gerekiyordu önce
Dedim ya insan olmayı bilmeyen bir toplumda

Umarım benden daha iyisini bulursun sevgilim
Umarım gözlerine benden daha derin bakarlar
Umarım ellerini tutmaya benim kadar korkarlar
Umarım seni öpmeye kıyamazlar
Umarım seni seyrederken
Mutlak bir tebessümle enderin heyecanları yaşarlar