Hayat bazen ince bir çizgiydi
Dönüm noktaları yaşadığımız anlarda
Karar vermek zordu
Hiç bir şey gerçek değildi
Kimse kendi değildi
Kendi düşüncelerimiz değil
Gözümde sadece beyaz bir ışık vardı
O karanlıkta bembeyaz bir ışık
Yazmak isterdim satırlara döküp
Anlatmak isterdim gördüğümü
Beyaz bir ışıktı yazabildiğim.
Belki bir anlamı vardı gördüğümün
Bilinmez sevginin ne zaman geleceği
Ummadığın bir anda çıkıverir karşına
Şaşırırsın yinede duygularına hakim olmazsın
Bir kere tutulmuşsundur kopamazsın
Har saniye biraz daha işlenir içine
Yavaş, yavaş acı çeke, çeke kazırsın kalbine sevgini
Bir ihtimal daha var savaşmak için
Ne kadar fazla yaran olsa da
Bir ihtimal daha aşık olmaya
Belki eskiye dönersin
Beklide saklıdır bir yerlerde ruh ikizin
Kılıcını çektin mi üstüne gitmelisin
Bir sabah mesafeler kalmayınca aramızda
Yan yana olmasak da ellerini tutamasam da
Sen artık buradasın ya
Neyleyim iki gözü, iki sözü
Aynı toprağa bastığımızı bilmek
Bir gün karşılaşırız umuduyla
Yorgunum
Erken yattım bu akşam
Uyuyamadım
Hayalin gardiyan oldu yanımda
Gözlerin darağacım
Sanki bir an gözlerimi kapatsam
Ben bu yolları geçmişim
Ben bu yollarda ölmüşüm
Ben seni sevmişim
Gözlerimi her kapadığımda
Seni görmüşüm günlerce
Ben seni sevmişim
Acı veriyorsun bana
Her nefes alışımda biraz daha derine batıyorsun
Hiçbir eczanede ilacın yok
Hiçbir ülkede bulunmamış tedavin
Çivi çiviyi söker demişler
Ben sana kıyamadım
Okyanuslar üzerinde bir mavi gemiydim
Görülmemeliydim kimseler tarafından
Son dalgamın sularını yeni atmıştım üzerimden
Şimdi sakin sularda tam yol ilerlerken
Issız bir ada bulmalıydım
İnzivaya çekilip tamir etmeliydim bütün kırıklarımı
Aşkı battaniyeye benzetirim
Terletince atarız bir kenara,
O battaniyeye kışın sımsıkı sarılmamışız gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!