Şener Kördal Şiirleri - Şair Şener Kördal

Uzanacakken maviye doğru
Seni unutacakken
Ben bu şehirden ayrılmak isterken
Sonsuzluğa doğru dalgalarla boğuşacakken
Yeni bir şehir yepyeni insanlar görecekken
Hiç bilmediğim bir dili öğrenecekken

Her acının sonu
Sensizliği hatırlatır bana
Ve yeni bir acı duyarım
Acı çekmeye bağımlı olmuş gibi
Nedendir bilmem
Sadece sen yoksun

Böyle duygulara isyan edişim
Gözyaşlarınım olmaması
Aileden gelen bir gen değil
Sonradan asi oldum aşklara
Küçüktüm elimde elma şekeri
Üzerimde kısa şortum

Kurdum yine çilingir soframı kadehimin karşısı geçip sevgimi sorgulamaya başladım
Direndi biraz yaptığım işkencelere rağmen kabullenmedi sevemeyeceğini
Sigaralar yaktım üstünde uyuşturdum onu boğmak istedim yok etmek olmadı
Başka bir gönülde asla olamayacağını söylesem de inadıma senden başkasına kayarım dedi
Benden bir başkası olmadığını asla bilemedi
Bir göze iki söze kapılabiliyordu ne kadar hayır desem de söz dinlemiyordu

Şimdi seni bekliyorum
Bir damla gözyaşı sıkışmış gözümde
Ya sevinçten ya hüzünden
Çıkıp gidecek oda geri dönüşü olmayan bir yolculuğa
Şimdi seni bekliyorum
Gözyaşının geri gelme olasılığı kadar

Bir derdim vardı eskiden şiir yazmak
Şimdi daha fazla var insanlara şiir yazmak
Ne çok dert dinledim, ne imkânsız aşklar gördüm
Sevmenin birçok halini tattım
Yanımda gerçekten, yürekten ağlayanlar oldu
Ben bu duyguları kazıdım beynime yazdım şiirlerimi

Bana kimse öğretmedi güçlü olmayı
Her insan gibi yenik başladım hayata
Zaman geçtikçe eleyebildim bana göre yanlışları
Doğru yolu bulabilmek için elimden geleni yaptım hiçbir zaman dümdüz bir çizgi olamayacaktım benim hayatımda da eğiklikler olacaktı bende yanlış yapacaktım
Ama düz çizginin ne kadar yakınında ilerleyebiliyorsam o kadar doğruydum ben

Uzanırken ellerim sana doğru
Bırakıp gittiğin gemi uzaklaşır limandan
Gitmek isterim oralardan gidemem
Denize dökerim gözyaşlarımı
Belki bir parçam sana ulaşır diye

Soğuk işlemişti bedenimi içten içe
Yıldızlar kaybolmuştu bulutların arkasında
Uçak sesleri duyulmaya başlamıştı
Ürpertici bir sesle uzaktan
Sonra yağmur misali yağmaya başlamıştı bombalar
Teknoloji Azrail olmuştu masum çocuklara

Yine akşam oldu
Yalnızlık sarı verdi dört bir yanımı
Gündüzden kalan bir küçük tebessüm kaldı hafızamda
Ah şimdi yanımda olsaydı
Sarsaydı beni sımsıkı
Ve gözlerime bakıp silseydi gözyaşlarımı