Ben bu mahallenin en çok arka sokağını seviyorum
Yabancı filmler gibi macera dolu
Kavgalar, aşklar hep orda yaşanıyor
Evden kaçanlar, polisten kaçanlar
Hep orda saklanıyor
İçkiye başlayanlar, sigaraya başlayanlar
Elimde tutarken son sigaramı
Yani kendimi zehirlerken son defa
Bırakmış değilim sadece yanım yok
Söndürmeyi istemiyorum
Yavaş, yavaş bitiyor
Ben çekmeye kıyamıyorum
Alkol alacağım bu gece
Geceye inat sevdiklerimi haykıracağım karanlıktaki boşluğa
Cevap gelmezse kendimi vuracağım yalnızlığıma inat
Ve inat edişime inat ölmemeye çalışacağım
Bu gece yıldız kaymayacak
Geceleri hala uyuyamıyorum
Bir şeyler eksikti hayatımda
Hep geceleri gelirdi aklıma
Civardaki tekeller kapanmış olurdu
Hiçbir zaman şişenin dibi yetmezdi unutmama
Sarhoş olamıyordum
Islak bir havaydı
Islak bir gönlün üstüne kondurmuştum seni
Tutunamadın
Şimdi uzaksın bana
Birazda yasak
Korkularım var söyleyemediğim
Artık anlıyorum kopuklukları hissedebiliyorum
Yağmur yağarken susuz kalmışın
Seninleyken yalnız kalmışım
Fark etmeden yavaş, yavaş
Aramızda açılan uçurumları görmeden
Bırakılmışım karşı kıyıda
Bütün alışkanlıklarımız yaptıklarımız
Arkadaşlarımızdan bilinir
Kötü bir şey değildir belki
Ama yaptıklarımız kötüyse
O zaman iş değişir
Aileler hiç düşünmezler evlatlarının hatalı olacağını
Sıcak bir meltem
Göz kapaklarımın üzerinden geçti
Kapandılar hayale daldım
Gülen bir yüz gördüm
Koşan çocuklar
Boynu eğilmeden açan bir çiçek
Gönlümü bir nehir akıntısına bırakıp
Gidiyorum uzaklara doğru
Sakin ve sessizce
Hiç düşünmeden yağacak yağmuru
Sadece akıyorum yalnızlığa
Sen biranda girdin hayatıma
Artık aşık olmasam
Acı çekmesem mesela ağlamasam
Sabahlara kadar telefon beklemesem
Telefonum olmasa mesela
Sevmesem kimseyi özlemesem
Geldiğinde merhaba diyen ellerim elveda demese
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!