Yokluğunun kaçıncı gecesi, sayamadım..
Sol yanımda bir sızı ile sarıldı elim yine kaleme.
Tükenmeyen lügatsın içimde,
Bitmeyen kalem..
Sensiz duyuyorum yine seherin ezan sesini!
Susuyorum, susturuyorum şiirleri.
Mevla ve sen diye başlıyorum..
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
gece küsmüş,ay üzgün, görünmüyor yıldızlar,son gözyaşıda aktı satırlarıma.......sensizlik sessizliği çok güzel yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta