Saçlarıma ak doldu dilim de ah'lar
Dinmek nedir bilmez gözümde yaşlar,
Bahara hasretim bitmiyor kışlar
Dertlerim sel gibi, taşar bu gece.
Acılar yitirdi sevinçlerimi
Seni her anışımda, bin hüsrana boğuldum
Ezelden sevemedim, sonu gelmez ayrılıkları
Bu uğurda savaşıp, hep kaybeden ben oldum
Yüreğime saplandı, aşkın cam kırıkları...
Sen sonsuz bir gururu, bense seni yaşadım
Nasıl çekip gidersin
Beni bırakıp
Bilmezmisin sensizlik
Ölüm getirir,
Benim taşıyamadığım
Ne kadar farkındayız olup bitenin
Ne kadar umrumuzda yitip gidenler,
Kimlerin kaybedecek neleri kaldı
Neyi değiştirir ki gidip dönenler...
Ezildikçe ezildik onca yük altında
Küçücüktüm gözlerimde yalvaran bakışlarla
Anlamını bilmediğim doğru ve yanlışlarla,
Küçücük yüreğime sığmadı hayallerim
Büyümeyi istedim aklımca telaşlarla...
Hep bilmeden konuşup yerli yersiz ağlardım
Öfkeyle bakar gözlerim hep bir suçlu arardım,
Günahını bana, yükleyip gittin
Kahrını çileni, yalnız ben çektim
Lanet olsun seni, nasılda sevdim
Değmezsin aşkıma, sevgim değmezsin...
Giderken gururun, düştü peşine
Öyle yüzünü asıp üzgün durma karşımda
Hüzünlü bakışına dayanamam bilirsin,
Başını yere eğip çatma kaşlarınıda
Seni böyle görmeye katlanamam bilirsin...
Ben alışkın değilim senin mahsunluğuma
Gidişinle kapandığım
Bu karanlık odada
Bir sen hariç unutmadık
Neyim kaldı ki,
Acı veren hatıralar
Yokluğunla birleşti
Farzet ki hala küçüğüm
Farzet ki hiç büyümedim
Yıpranmış yorgun duygularla
Farzet kimseyi sevemedim,
Korktum beklide
Kendi ayaklarım üzerinde durmaktan
Özlediğim baharlar var şimdi takvimde
Hangisini koparıp atabilirim
Hangisinden vazgeçerim yaşamasamda,
Terketmesede kalbimi kıran hüzünler
Beni bana bıraktığın yerdeyim
Yalnızım,yapayalnız...
Üşüyorum;
Aldanıp peşinden koştuğum
Her doğan güneşte,fırtınaya tutuldum
Zavallı bedenim düş yorgunu,
Peşimde bir yığın korkuyla beraber
Beni sensiz bıraktığın o yerdeyim şimdi
Korkuyorum...
Asaletine sığındığım yalnızlıktan
Kaçar gibi arkama bakmadan
Büründüm sessizliğe,
Peşpeşe isyanlar kesti yolumu
Ezildikçe gölgesinde aydınlığın
Geçit vermez karanlığa sürüldüm...
Daha ne kadar hayal kurabilirim
Elimde kalanlarla
Başıboş bırakılmış yarınlara
Umut vaadetmiyor bugünüm,
Kavgasındayım geçmişin
Acısını kalbime gömdüğüm
Her anı bir zarar...
Bitmek bilmez eyvahlar biriktirdim
Ve sonu gelmeyen keşkeler
Soğudu içimde nefesim
Anlamını yitirdi bir bir kelimeler
Ben canım yandığı kadar yaşadım herşeyi
Ne bir eksik,
Ne bir fazla...
Göçebe ruhumda tek renk buğulu yeşil
Artık filizlenmiyor toprağımda tohum,
Varsın olmasın,varsın gül görmesin bağım,
En acı ölümlere gebe şimdi varlığım
Beni ücrasına bıraktığın tenhadayım şimdi
Bitkin,çaresiz ve işte sondayım...
00:5427.02.12
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!