Selçuk Akyüz Şiirleri - Şair Selçuk Akyüz

Yıllar yılı doldum...
Öylesine doldum;
Öylesine doldum ki, bir baştan öbür başa doldu balkonum..!
Sıkıştım..! Nefes alamıyorum..!

Duy sesimi...
Sesimi duy
Ve cevap ver bana..!
Mazlum gözyaşlarından dolmazsa sarnıcın;
Dolmaz
Ve elinden, dudağından, dilinden taşmazsa şayet;

Durma daha fazla...
Yeter, dön artık..!
Döner gelirsen
Ve yeniden dökülürse gözlerinden gönlüme,
Yeniden serin serin dökülürse yüreğin;
Gönlümdeki o baygın hayat ayılır, üç beş güne değin...

Dönme..! N'olur, hep orada kal..!
Belli mi olur?
Dönersen, belki senle aramıza girersin...
Ve dünya bana zindan olur..!

(Van. Haziran 2019)

Gittin gideli dökülmüyor yüreğin;
Dökülmüyor, dökülmüyor gözlerinden içime..!
Dökülmeyince yüreğin gözlerinden içime;
Açılmıyor, bir türlü açılmıyor içimdeki demli karanlık..! Yeter, dön artık..!

(Van.27.03.2015)

Batmak değil,
Hayır..! Saplanmak değil bu;
Gömüldüm,
Büsbütün gömüldüm sana..!

Evet, büsbütün gömüldüm sana..!

Gözlerini açtığın kadar aydınlıkta,
Kıstığın kadar karanlıktayım...
Benimle göz göze geldiğin kadar yazda, temmuzda;
Gözlerini, gözlerimden ayırdığın kadar karda, buzdayım...

(Van. Haziran 2016)

Senle beş dakika daha göz göze olmak;
Bir Nisan ya da bir Mayıs sabahı,
Beş dakika daha uyumak gibi...
Gözlerinden fışkıran yüreğine doymamak;
Bir Temmuz ya da bir Ağustos günü,
Sahrada serin suya doymamak gibi...

Gözlerim gözlerinden beni içince,
Beni içip içip kusunca içime;
Hepten sönüyor,
Sönüp küle dönüyor içimdeki kor...
Ayırma gözlerini gözlerimden, içim yanıyor..!

Her yanda gözyaşı..!
Her yanda kan..!
Dünya zehir misali, sanki baldıran..!
Ey sıcak yatakta uzanıp yatan;
Uzanma zamanı değil bu zaman,
Yüreklerin yangınında yanma zamanı..!