Selçuk Akyüz Şiirleri - Şair Selçuk Akyüz

Hiç yorulmadan,
Hiç bıkıp usanmadan gece gündüz kendimde geziniyorum;
Seni arayıp, bulmak için değil;
Hep seninle,
Her an seninle olmak için..!

Serveti, şöhreti,
Şehveti değil;
Adalet
Ve fazileti çıkarak,
İnsan katına varırsın ancak...

Uyku vakti...
Sabah olduğunda uyansam da olur;
Uyanmasam,
Gözlerimi açmasam da...
Ben, senden sana uyanıyorum, her günün sabahında...

Şu duyduğum Azrail'in ayak sesleri...
Dönsen de boşuna..!
Şimdi, hemen şimdi gelsen de boşuna;
Artık yolcuyum..!

Dinmedi,

İçime damlıyor,
Hep içime damlıyor sevinç gözyaşın...
Her damlada biraz daha açılıyor içimdeki demli karanlık...
Her damlada biraz daha,
Biraz daha saçılıyor içimdeki baygın ve solgun sarmaşık...

Mazlum gözün sessiz sesini duymak
Ve o göze sesli mi sesli bir ses olmaktır insan olmak...

(Van. Kasım 2016)

Her günün gecesinde içimden hücum edip,
Göz kapaklarımın arasını işgal ediyorsun;
İşgal ediyor
Ve çekilmiyorsun..!

Çektikçe uzuyor geceler;

İncecik de olsa,
İlk parça koptu yarin gönlündeki enkazdan;
Haftalar, aylar sonra...
Ve bir ışık gördüm...
İncecik de olsa ilk kez bir ışık gördüm;
Haftalar, aylar sonra...

Farklıdır; ne beyazdır gri, ne de karadır;
Karda ağarıp, ziftte kararan maskaradır...

(Van. Aralık 2019)

Sağımda, solumda, önümde, ardımda,
Her yanda yangın..!
Dünya çok sıcak..!
Öyle sıcak, öyle sımsıcak ki dünya;
Günbegün,
Anbean eriyor umut..!