Selçuk Akyüz Şiirleri - Şair Selçuk Akyüz

Ateş gerek insana, yakıp yakıp da büken.
Rabbini bilir insan, ateşte bükülürken..!

(Van. Haziran 2024)

Bir kalbe ateş düşse, ruhum o kalbe gider..!
Ve demlenir ateşte ruhumdaki dert, keder..!

(Van. Ekim 2023)

Hep oradan,
Gözlerinden yakıyor yanan yüreğin;
Gözbebeklerinden yakıyor sigaramı...

Yapma...
Yapma..! Benle göz göze gelme..!

Ati insana açık, lakin göze örtülü.
Gözler yırtıp atamaz atiyi örten tülü..!

(Van. Ocak 2025)

Yürek alevlenmezse, akıl tutuşur mu hiç.
Akıl tutuşmazsa arz şavkla buluşur mu hiç...

(Van. Ağustos 2024)

Ayır artık ruhunu; durma, kurtar bedenden..!
Hayır gelmez ruhunu bedene hapsedenden..!

(Van. Şubat 2025)

Beğenmeyince,
Yıllar yılı sevmeyince beni gözleri;
Karar verdim, aynaya bakmamaya...
Yani, gözleri(n)i yumdum aynaya...

(Van. Eylül 2018)

Düşmemek adına,
Girmemek adına senle aramıza;
Dönmüştüm arkamı,
Aylar önce dönmüştüm aynalara...
Döndüm şimdi yüzümü,
Aylardan sonra döndüm aynalara;

Sevince,
Beğenince beni gözleri;
Karar verdim, bakmadığım aynalara bakmaya...
Yani, gözleri(n)i açtım aynaya...

(Van. Eylül 2018)

Yine aynı şey oldu...
Dayanamadı
Ve içti yüreğim,
İçindeki yaşları içti gözlerinden..!
Yine tutamaz yüreğim,
Boşaltır o yaşları;