Sevgin ne büyük kuvvet olurdu
Yaşamam için
Kim bilir
Sevebilseydim eğer seni
Böyle yalnız ve ümitsiz olmazdım belki de
Kırık dökük umutları toplamakla
Daha dün çocuktun oysa
Zamana dair söylenmiş ne varsa anlama zamanı şimdi
Sihirli taşlar gibi taşımalı yarınlara,özenle ve yaşayarak
Zira en özgür kelebekler bile
Boyun büküyor kanaviçe işli kanatlarıyla
Rüzgârlar genç esiyor şimdi
Salkım salkım dökülüyor hayallerin
Gözlerinde binlerce umut.
Ufuklara bakıyorsun şimdi sen doludizgin yüreğinle
Belki biraz sabırsız ama bir o kadar temkinli
O an mahşerdi
Yangın yeriydi sanki yürek
inan.
Son bir çırpınışla denedi
Kurtarılacak geride kalan ne varsa
Çocukluğunun izleri
Saçlarının örgüsüne takılıp kalınca
Basma elbiselerinin çiçeklerinden taç yapar
Takardı hayalindeki ağlayan bebeklerine
Bu yüzdendi özeni
Belki de bir anne sesiydi, yıllardır o odalarda dinlediği.
Derdimi söylesem seher yeline
Dermanım bulacak çıkar mola
Anlatsam derdimi,yazsam kâğıda
Bu kara bahtımı bilen var mola.
Şu yalan dünyaya geldim geleli
Adını gönlüme yazdım bir kere
Silinmez bir ömür bilesin yarim
Sensiz de yaşarım sanma boş yere
Her gece rüyamdan geçersin yarim.
Gülünü koklarken dikenin battı
İstemem hak etmediğim hiçbir şeyi
Kara bulutlar gibi kümelenmesin üzerime
Sahte bakışlar,sahte dostlar.
Pırıl pırıl tertemiz bir dünyada
Mutlu insanlarla
Bir güne sığ desem sığmazsın
Ellerimde, bakışlarımdasın
Dumanı tüten özlemlerimdesin sen
Ağıtlarım, şarkılarımsın boş odalarda
Dinleyenimsin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!