İçimi acıtan her şeyi
Çıkardım yüreğimden bu gece
Güzel bir uyku çekip
Sabah atacağım hepsini çöpe.
Seni düşününce,içimde sızı oldun
Ansızın çekip gidişin
Yaraladı öksüz yüreğimi.
Biliyorum severdin yalnızlığı
Ve gözlerinde saklardın özlemlerini
Ne karayı severim
Ne karanlık geceyi
Aydınlık olmalı
Pırıl pırıl bir dünya
Dost, kardeş, arkadaş olmalı
Tüm insanlar daima.
Umudun mavisi
Muradın yeşili bir rüyada
Tutundu elleri aşkın
Az gitti uz gitti yaşamın kollarında
Çıktığı her yolu
Birlikte bitirdi yorulsa da
Deli deli essin yeniden
Sevdanın rüzgârı bağrımızda
Sağanak yağmurları vursun
Yüreğimizin duvarlarına yeniden
Baharın
Islanalım iliklerimize kadar
başı karlı bir dağın eteklerinde
diz çöküp bir pınara
avuç avuç su içmek gibi
bir sabah uyanıp
bir bağ evinde
Özlemlerini gecelere asarak
İskambil fallarından yollar açar
Yüreğinden yüreğine
Selam götüreceğine inanırdın falların
Vuslata açmak için kapatırdın perdeleri geceye.
Düne dönmek mi, özlemek mi yaşananları bilmem
Zamana yenilmek mi yoksa içimizi acıtan
Koştuğumuz yolları
Gökyüzüne salıverdiğimiz uçurtmalarımızı
Başımızı okşayan, bize can verenlerimizi
Kocaman hayalleri doldurduğumuz, minik yüreklerimizi
Hayatı en orta yerinden çatlatırken
Şen kahkahalar atardınız.
Mevsimsiz açardı ellerinizde çiçekler
Bütün anıları savururdunuz rüzgâra
Dünya umurunuzda değilken
Gittin
türkü olup dolandın dilime
''Ben O'nu sevmişem
Bir ilkbaharda'' diyordu
uzaklardan sesin.
mazinin tellerine dokundukça
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!