Sefa Adıgüzel Şiirleri - Şair Sefa Adıgüzel

Sefa Adıgüzel

Herkes olmuş veli
Sen de ne yaprsın ey deli
İnsan ölmeden gitmeli
Kefenini kendi kesmeli

Burada laf cambazı çok

Devamını Oku
Sefa Adıgüzel

Yorgun!
Yalnız bir ağaç gibi
Devrilip
Bu baharda
Kuruyasım var

Devamını Oku
Sefa Adıgüzel

Ayna
Taşır karşısındakini
Yük olur arkasındakine
İnsan
Kimini taşır
Kimine taşıttırır

Devamını Oku
Sefa Adıgüzel

İlim yolda olmaktır
Kendini bulmaktır
Doğruyu konuşup
Hakka teslim olmaktır

Mushaf'a bakıp

Devamını Oku
Sefa Adıgüzel

Herkes Leyla'ydı aslında
Meşakkatli iştir Mecnun olmak zaten
Medcezirleri izlemek varken Leyla'yla
Kim Mecnun'la boğulurdu  dünyada yaşarken

Kafes 24.08.23

Devamını Oku
Sefa Adıgüzel

Yarınlar için güneş batmakta
Sokaklardaki sesler azalmakta
Zaman arkada kalan bir lahza
Gelmeyeni niçin beklersin bu sokakta

K 02.03.2023

Devamını Oku
Sefa Adıgüzel

Saatlere
Ne gerek vardı
Aynalar durmaksızın
Zamanı ölçüyordu

Devamını Oku
Sefa Adıgüzel

Yaşlandıkça dostlarının mezarını görmeye başlar insanların çoğu
Savaşın olduğu ülkede çocuklar,oyun arkadaşlarının mezarlarını değil parçalarını görüyor
Artık ölüm bir bitiş değil başlangıç oluyordu bizdekine karşılık
Ah gökyüzünü oyun alanı yapan çocuk
O gün yakındır artık

Devamını Oku
Sefa Adıgüzel

Gölgemiz kısalıp uzarken
Ömürden bir gün geçiyor
Günün sonunda yorgun bir beden
Çilesi bitmeyen yarın kalıyor

Parmaklarımız yavaşlarken

Devamını Oku
Sefa Adıgüzel

Biz ruhu severiz nefsi değil,bedeni değil
Hakkı duymazlar batıla taparlar
Bizi deli sanarlar lafımızı dünyalik sanarlar
Hep atartutarlar bizi kendileri gibi sanarlar

Dillerinde bir adamlık

Devamını Oku