Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Sabrettim gün gelip dönersin diye
Sabrettim dönüp te seversin diye
Ümitle yaşattım duygularımı
Gelip te halimi görürsün diye

DÖNMEK BİLMİYOR

Bu aşkın suçunu üstüme yıktı
Gönlümün yangını sönmek bilmiyor
Bir gece yarısı koynumdan çıktı
Vefasız gitti de dönmek bilmiyor

DÖRT DUVAR ARASINDA

Kan çekildi kanımdan
Her görüş sırasında
Canım çıktı canımdan
Dört duvar arasında

Hep umut içindeyim hasretle yaşasam da
Hafızama işledim o eşsiz gülüşünü
Resminle konuşurken oturduğum masamda
Dört gözle bekliyorum yar senin gelişini

DOST DEDİKLERİM

Başıma taç deyip buyur ettiğim
Kalbimi kırdılar dost dediklerim
Dertlerini görüp koşup yettiğim
Ömrümü yordular dost dediklerim

Aylar oldu kapımızı çalan yok
Sırra kadem bastı herkes yok oldu
Dert doluyum perişanım yalan yok
Bir dost yüzü görmeyeli çok oldu

Kanbağını acımadan kestiler

DOSTLARIM

Gönlünüzden huzur eksik olmasın
Sevgiyle el ele verin dostlarım
Hanenize keder hüzün dolmasın
Nice bayramlara erin dostlarım

Ne zaman daralıp içimi döksem
Benim her sırrımı gizler dostlarım
El  verip kaldırır yıkılıp çöksem
İyi ki  varsınız sizler dostlarım

Bir değil ikiye çıktı ihanet
Size bu yakıştı alınmam artık
Gönül dağlarımı yıktı ihanet
Dost meclisinizde bulunmam artık

Yalanla başlıyor her bir sözünüz

DOSTUM BİLİR

Hiç korkmam gözümün gördüklerinden
Zalim bilmez nerde duracağını
Düşmanlarım kör bir nişancıdır da
Dostum bilir nerden vuracağını