Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

İşsizler bir ordu gibi,
Bu en büyük kazık oldu,
Zengin gâvur lordu gibi,
Vatandaşa yazık oldu,
Bu en büyük kazık oldu.

Rüzgârında külüm savruluyorum,
Yanakları şeker dudağı baldı,
Aşkınla yanmak mı kavruluyorum,
Közümden geriye bana ne kaldı.

Yalvardım yakardım gitmesin diye,

Doğdukları zaman her şey kolaydı,
Şimdi evde sızım, sızım sızlarım.
Adım atışları bile olaydı,
Başımın etini yedi kızlarım.

Zehra Melikenin üstüne çöker,

Derman kalır ise canda,
Meşk e zaman ayıralım,
Kanımız kaynarsa kanda,
Aşk a zaman ayıralım.

İşlerden nefes alıp ta,

Tam resmini çektim derken,
Birden hamle yapmış ayı,
Öğlece seyretmiş yerken,
Telefonu kapmış ayı,

Adı gibi çıktı dedi,

İyi hoş da canım cicim,
Samanlık hiç köşk olmuyor.
Oynaşmaya var mı gücüm,
Aç karnına aşk olmuyor.

Birkaç lokma yemedikçe,

AKLIMA GELİR

Ne zaman gözlerim dalsa derinden
Aklıma amansız gidişin gelir
Yüreğim çıkacak sanki yerinden
Aklıma zamansız gidişin gelir

Bu gaflet uykusundan senle uyandık,
Evlatların neylesin mustafa baba,
Zamansız gidişin zordu dayandık,
ALLAH rahmet eylesin Mustafa baba..

Hakkı önerdin bize sağlamdı özün,

Aylar oldu gülmez yüzüm,
Öldürür bu yara beni.
Gül kokulum iki gözüm,
Ne olursun ara beni.

Ara beni, ara beni,

Alo; Merhaba birtanem,evet yine ben ve dayanamayıp aradım seni.
Dinle bak ne diyeceğim sana;
Şu anda içimden neler geçiyor biliyor musun?
Sımsıkı sarsam diyorum kollarımla,doya doya öpsem dudaklarından;
Sonra eline tutsam,bir elimle o ipek saçlarını okşasam
Bakışsak saatlerce göz göze.Hiçbir şey bozmasa bu beraberliğimizi.