Sedat Erdoğdu Şiirleri - Şair Sedat Erdoğdu

' İnsanlar acı çekerek
Hayata borcunu öder '
Demişti bana gülerek
Sevdiğim rahmetli peder...

Duygularım zar atardı

PES ETTİM PES

Pes ettim pes dünya senden
Çektiğim diz boyu aştı
Kurtuluş yok ellerinden
Doldu doldu sabrım taştı.

ŞEB_İ ARUZ

Tur Dağı'nda dolaştım, bu gece yalnız
Yıldızlara zikrettim, senin adını
Yüreğimden uçuştu, ak güvercinler
Akarsuya bıraktım, günahlarımı…

Adalar’a göz süzerken, yaz günlerinde
Son vapurla dönüyordu, şehr-i İstanbul
Örümcekler ağ kurarken, Yedikule'de
Beyoğlu'nda gülüyordu, şehr-i İstanbul…

Teri henüz soğuyorken, sokaklarında

Halden anlamayanı, kendi haline bırak
Zaman ona haddini, bildirecek nasılsa...
Ben bu aşktan giderim, ardımdan su dökerim
Tanrı'dan başkasına, kulluk etmem ben asla...

Sedat Erdoğdu

SIFIR

Hayat bomboş anlamsız
Sıfır hep sıfır
Bir varmış bir yokmuşuz
Bu dünya sıfır...

SIKICA SARIL

Gözleri mıknatıs dudağı tutkal
Sök al yüreğimi sıkıca asıl
Bu gece yalnızım gel benimle kal
Şimşekten korkarım sıkıca sarıl.

SÖKÜM ZAMANI

Dört yanım tel örgü, yüreğim bakır
Yüzüme demirden, kapı kapanır
Canımı acıtır, sahte bakışlar
Gönlümün zinciri, durmaz sallanır...

KALPTEKİ SAAT

Bilinçsizce söylenen, özensiz bir söz
Harabeye çevirir, hayatımızı
Çaresizce bakışan, sessiz iki göz
Yüreklerde bırakır, derin bir sızı…

KAR NAĞMESİ

Ruhumda Kirletilmiş, yıkılmış bir şehir var
Üzerime yağsa da, temize çekemez kar
Sessizce döne döne, dökülür tane tane
Aşk gönül sancısıdır, her bulut yağmur saklar...