Güneşin battığı yerdeyim.
Mavi denizin lacivertine kavuştuğu renkteyim.
Havada sonbahar bende bahar var.
Meleklerin kanatlarını takmışım ruhuma
Akşam sabah demeden uçmalı sonsuz huzura
Bir gün beyaz buluta binerim
Zerre kadar merak etmiyorum seni,
Merakım,
Benden ne kadarı kaldı sende.
Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenleri
Eteklerinde zamanın solgun yaprakları
Ne bir korku ne telaş
Son basamakta biter ömür
Bir son var kapısı sona açılan
Bilinmezlik korkutur içimizi
Geceye merhaba diyorum gözlerin gözlerime değince.
Güneşi öpüyorum dudakların tenime değince
Mimoza kokulu kadın
Öyle güzelsin,
Öyle kadın.
Sen hiç böyle olmadın ki...
Her daim öyle oldun.
En özel
Yüzlerce göz vardı
Gitti gözlerim seni buldu...
Buldu da ne oldu.
Kaçtı yıllarca benden
Yakalamak mucize oldu
Rakı meze ister
Yar ister yaren ister
Rakı nazlıdır.
Yeri gelince kurşun gibi ağırdır.
Nice yaraya mühürdür.
Gözlerin mülteci bir firari
Sızıyor dudağımdan kalbime
Tenim yâr işgalinde
Yanıyor, yıkılıyor
Aklım düşmüş aşkına
Neden hala aman vermiyor
Sarılın sevdiklerinize
Sizi gülümseten,
Nane şekeri gibi içinizi ferahlatan herkese
Hayata bozuk atmayın...
Sevgi içinizde aslında.
Yeterki kendinizi sevin.
Herkes ekmek peşinde
Kısmetini denizden bulur kimi
Pullu balık olur oltaya takılır kısmeti
Kiminin oltadadır kısmeti
Hayat bu rastgele
Oltaya balık olmak var...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!