Uzaktı bazı sabahlar
Uykular uyumaz
Kirpikler kurumazdı beklerken
İçinde olsa da umut tarlaları
Hasat mevsimine gelmeden
Tırpanlanırdı,
Yağmur ve çay ne güzel yakışır birbirine..
Çay kokusu tenine...
Toprak kokusu senli anılara...
İkisi de içimi ısıtır.
İkisi de mis gibi insan kokar.
En çok ta soğuk uzun kış gecelerinde.
Sadece akşamlarımı yalnızlaşır yürekler...
Yoksa yalnızlık akşamlarımı çoğalır.
Gecenin sessizinde karartır odalarımızı.
Yankılanır, çarpar duvara...
Çoğaltır yalnızlığımızı.
Her şeyden biraz eksik kaldım.
Natamam kelimeler.
Sonunu getiremediğim hikâyeler.
Her şeyden yarım kaldım.
Yarı yolda bıraktığın
Yol değil bendim.
Yarım bıraktığın demli çay değildi.
Emek verilmiş düzendi.
Arkanda bıraktığın anılar.
Sevgi ile yaşanmış zamanlardı.
Ben yaşadım her rengi...
Şanslı diye bana derler.
Hayat ne siyahtır ne beyaz.
Yaşamak gerek renkleri
Yaşadım bende demek için.
Benim gözlerimden yağmurlar yağarken
Korkardım bir gün seni kaybetmekten
O gün geldi de geçti bu gün...
Şimdi sen kork unutulmaktan.
Zira ben seni unuttum çoktan...
Yeni korkular var yüreğimde
Ya seversem yeniden birini diye...
Yazdan kalma koku var üzerimde bu sabah
Biraz yosun biraz iyot kokan.
Sıcak tebessümlerin ısıtır içimi
Gün değil gözlerin aydınlatır günümü
Cumartesi gecesi gibi göz kırpar gözlerin günüme,
Özlerim seni benim yaz güneşim.
Bir inci tanesi gibi saklarım seni
Güllerin gölgesinde severim seni
Sana sevmeyi öğretirim yeniden...
Sen çoktan unutmuş olsan bile sevmek denilen şeyi.
Bir okyanus gibi sevgim sana,
Mavinin her rengi var içimde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!