Kalbim günebakan çiçeği
Yüzün güneşimdi benim.
Kıblem gibiydi varlığın...
Duyunca sesini koşardım yönüne.
Büyük aşkı sen öldürdün.
Salasını verdik âleme.
Çocukluğumdan kalma bir renk kırmızı
Olacaksa ayakkabı illaki kırmızı olsun.
Elmanın en kırmızısını severim.
Eskidi zaman...
Ben eskidim.
Eksildi yanımdan en sevdiklerim.
Dök yüreğinin kör kurşunlarını
Şöyle bu gün kaç tanesi vurdu ortasından yüreğinin.
Mavi kıyılarından karaya vurunca martılar,
Kaç duygun öksüz kaldı.
Anasını bekleyen aç çocuklar gibi.
Gün mavi değil, kızıl şimdi...
Böylemi olur sensiz akşamlar...
Aklım veda eder, yüreğim kalır.
Her akşam sessiz bir vedadır artık,
Gelen geceye isyan eder...
Böylemi olurmuş sensiz ve sessiz
Dokunduğun her yer şimdi yetim
Kurun masamı dostlar...
Bu gün yarenlerle muhabbetim var.
Masaya mey dökmek isterim.
Şairlere ilham versin diye.
Maviyi yakamozla süslesin diye.
Şair kalemle şiir yazarken...
Bir kuş olsam kıyılarına uçsam
Beni göğsünde ki kafese alır mı sın?
Sonsuza kadar tutuklansam
Ölüme müebbet yesem.
Keşke orada can versem
Nefesinde son nefesimi versem.
Ustam çek bir sevda
Sosu bol acılısından
Kur masayı aşk kenarından
Yine güzeliz yine çiçek
İçmeli sevdayı en beyazından
Bitirmeliyiz aşkı en kırmızısından
Gecenin en mahrem yerinde dinledim yürek atışlarımı.
Sessizlik öyle büyüktü ki
Yalnızlık kayboluyordu o kara ormanda.
Sığınmak kalıyordu bana gözlerimdeki uykuya
Hapsolmak istiyordum uyku zindanlarında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!