Hala oynuyorum rolümü
Bitmek bilmeyen sonlardayım
Ara olsa da bazen
Oyun devam ediyor
Yüzümde mutluluk maskesi
Bana verilen rolün adı
Ben yaşadım her rengi...
Şanslı diye bana derler.
Hayat ne siyahtır ne beyaz.
Yaşamak gerek renkleri
Yaşadım bende demek için.
Benim gözlerimden yağmurlar yağarken
Dün yine geçtim sardunyalı sokaktan
Gözlerim penceredeki çocuğu aradı
Pencere aynı, Sokak aynı
Lakin pencere boştu
Sokakta oynayan başka
çocuklar vardı.
Şehirler geçerdi gözlerinden
İzmir gibi, İstanbul gibi
Deniz dalgalı, yosun kokulu.
Şiirler geçerdi gözlerinden
Aşk dolu, çiçek kokulu
Sen benim edebiyatımdın.
Sen kırmızı şarabı severdin
Ben dudaklarını
Sen denizde yakamozu
Ben gözlerinde ki ışığı severdim.
Ben seni deli gibi özlerdim
Sen benim sana gelişimi.
Sensin İstanbul!
Sen varsan, her yer İstanbul!
Geceleri yıldız yağar gözlerine İstanbul İstanbul
Bir gülersin gülüşün olur İstanbul!
İstanbul seninle güzel,
Ben seninle İstanbul!
Belki bende sevdim
Belki kendimce söyledim aşkımı
Biraz da sen düşün
Gözlerini kaçırma bu defa
Hiç değilse seviyorum derken bana
Belki ikna olurum yeniden
Bir seni sevdim,
Bir maviyi
Birde ardında bıraktığın umarsızlığı.
Dik durdum...
Ağladım..
"Belki bir gün" dedim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!