Bir gün aklın eserde anarsan beni,
Bil ki hasretin rüzgarlarında esiyorum.
Özlemin çölüne yerleştim...
Senin olduğun her yeri serap sanıyorum
Sen beni çoktan unuttun biliyorum.
Havada uçan kuşlardan selamını soruyorum.
Benim acılarım çiçek açtı
Ateşi görmüş porselen gibiyim
Yandıkça sırra erişti ruhum
Acılarımı çiçek yaptım.
Desteledim halka sattım
Sana kızarım ben kimseye değil
Sendin beni düşmana güldüren
Sendin ellere inanıp beni hiçe sayan
Bir hiçmişim senin için anladım
Yine yanılan ben oldum
Kader deme bana bu ayrılığa
Hadi gel tarçın kokulu çay demledim
Yanında gözlerim ar sevda tadında
Seversen tatlıyı, çift şekerli dudağım var
Biraz da sohbet istiyorsan
Sana iyi gelecek baldan tatlı dillerim var
Giderek tenhalaşıyor yürek,
Gidenlere el sallarım isteyerek.
Birde göndereme diklerim var.
İçime işlenmiş sırma nakış gibi.
Gözlerimde en anlamlı resimleri kalmış...
Yüreğimde bitmeyen sevgileri...
Üzüm mevsimi geldi.
Gözüm, sözüm seni bekliyor dalında aşkım.
Gel işte
Bağ bozumunda birlikte şarap olmaktı hani muradımız?
Kelimeler susar.
Bir ses dökülür kulaklarıma...
Bir koku eser milyonlarca çiçeği soldurur..
O dur bunlara sebep...
Sevgilim suretin yoksa da siluetin var.
Karşımda şu an.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!