Gönlüm, gülmelerin her türlüsüne hasret kalmışsa,
Çok iyi bilenmiş, hayat kılıçlarım paslanmışsa,
Dost bildiklerim bile, beni yarı yolda koymuşsa,
Sebebi hikmeti sensin, sensin, sensin!
Tam kıvamında pişmiş aşımın, tadı tuzu kaçmışsa,
Yarınlara dair pespembe umutlarım kalmamışsa,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta