Sevdam ebedi gurbette. Bekleyişim çoktur ömrümden. Kurumuş soyum ve ben, yeni yeni bitiriyorum güzden kalma filizlerimle. Göçüyorum, ellerimde sarı güller; toprak önlerinde selamımı alamamış göçebe kuşların soğuk buzlar ülkesine. Adımlarım utanç duyuyor çocukça yalanlarımın tükürdüğü sözlerime. Ya şimdi asmalı düşünceleri dünden kalma yara izlerimin üstüne; ya zihnim koca bir mapus, hapsetmeli sonsuza dek içinde. Satıyorum duygularımı, satıyorum; kime ne?
Kusura da bakmayın ayrıca! Ne olursa olsun herkes gülebilir, ben gülüyorsam… “Ve annem ölmüşse.”
Mehmet Habip Güney
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta