Büyük özlemim vardı,dinmeyen acı bir dert.
Can evimden kavradı,amansız hain namert.
Sırtımda hasret yükü,dağa yokuşa vurdu.
Hayat sandım ki o an,hemen sarsılıp durdu.
Ne gördüm ki dünyada; yokluk,fakirlik başta.
Sadece saf su vardı,pişirilmeyen aşta.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta