Hayaller yine kaçtı,rüyada yok uykumda.
Sakin tabiat şimdi,sessizlik var ufkumda.
Kalkıp ardından gitsem,çoktan sona varılmış.
Yetişmek neye yarar,bekleyenler ayrılmış.
Dikilen fidanların,yere sarktı dalları.
Ebedi sohbetedir,uzakların daveti.
Nice mertebelere,eriştirir halveti.
Sonsuzluk bilgisine,bu yoldan ulaşılır.
Dünya denilen engel,ancak böyle aşılır.
Hissedilen bir yeldir,ufukları kaplayan.
Dertle dolu kalbimi,bırakıp gidemedim.
Anlıma yazılanı,uğraştım silemedim.
Gurbetin yollarını,azmettim aşamadım.
Çok özledim sılamı,öldüm ulaşamadım.
Arada yüce dağlar,kırdı ayaklarımı.
Kaldım yalnız başıma, yapraklarım dökülmüş.
Çaresizlik içinde, üzgün boynum bükülmüş.
Bağırsam ses duyulmaz, feryada bakan olmaz.
Su testisi boşalmış, seller aksa da dolmaz.
Oturmuşum gölgesiz, sessiz boş bir mekâna.
Aynaya baktım bugün,solgun yaşlı bir çehre.
Geride harap olmuş,yıkık virane çevre.
Ne arar bilmem gönül,ne umar bu zamandan.
Çok olmuş ayrılalı,sadık dostlar limandan.
Dönüp gitmek zor şimdi,dayanmaz kalbim aslâ.
Zamanla nesiller farklı olacak.
Sönmeyecek artık,yanacak ocak.
Ağaracak her an vatanın ufku.
Bırakamaz asla beni,bu tutku.
Ufukta görünen aydınlık ondan.
Kıpırdasa şu toprak, ateş kaplar her yanı.
O kıvrak hengame de, görmezsin ağlayanı.
Yer yüzü ışıkları, kararır birden söner.
Dünya hayatı biter, ömür sonsuza döner.
Çok uzaklarda kaldı, hasretle beklediğim.
Başıma neler geldi; hasret,dert,elem,keder.
Kurtulmanın yolu ne,kim bana yardım eder.
Önümde uzun bir yol,ayakta eski papuç.
Sürünür taşa eskir,haydi kanatlanıp uç.
Çaresizlik içinde,yalnızlığa mahkumum.
Doğrular yanlış çıktı,hesaplar hep karışık.
Karışma,etli sütlü; kurtla kuzu barışık.
Âlemin nizamı var,bize uymaz kanunu.
Şimdi yaşa hayatı,düşünme hiç sonunu.
Bu yaşam felsefesi,işlemiş her bir akla.
Haber savdım yare bugün.
Hiç durmasın gelsin dedim.
Tez ulaşsın yazıcığım.
Ak eline değsin dedim.
Sokaklarda bekler oldum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!