Mehmet Tekmen Şiirleri - Şair Mehmet Tekmen

Mehmet Tekmen

Yıldızlar sönmüş bugün,görünmez tek kıvılcım.
Büyüyüp azgınlaşır,gönlümde yatan hıncım.
Gece bitsin isterim,kapanmadan gözlerim.
Tertemiz pırıl pırıl,bir sabahı özlerim.

Kulağımda çınlayan,feryadı sessizliğin.

Devamını Oku
Mehmet Tekmen

Dost oldum hemen mevcudâtla bugün.
Düşmandım tüm,hepsiyle daha dün.
Düşündüm ki,her şeyde bir hikmet var.
Dünya hayatında bin bir nimet var.

Oturp günlerce yazıp çizsemde.

Devamını Oku
Mehmet Tekmen

Düştüm çaresiz yola,kararsız adımlarım.
Ömür törpüsü gurbet; bilirim,hatırlarım.
Çiçek kokan kırların,hasreti hiç çekilmez.
Şu karşı karlı dağın,yokuşları geçilmez.

Kime desem derdimi,derde derman bilinmez.

Devamını Oku
Mehmet Tekmen

Neden sonra irkildim,düşünceleri attım.
Ayrılığın hüznünün,acı tadını tattım.
Kıvranırken bir yandan,istedim kağıt kalem.
Yazmak geldi içimden,döndü başımda âlem.

Geçmişten geleceğe,saman yolu misali.

Devamını Oku
Mehmet Tekmen

Bitmedi sözüm daha,kainât dünya bitti.
Durun dedim durmadı,seneler kaçıp gitti.
Yok oldu birden dostlar,eriyip aktı zaman.
Kulağımda patladı,sur'un sesi çok yaman.

Yaşadığım olaylar,gelip geçti önümden.

Devamını Oku
Mehmet Tekmen

Geldim,yok gidemem; terkedip bırakamam.
Bilemem ne olacak,asla geri bakamam.
Öyle bir sevda ki bu; vaz geçilmez,ebedî.
Yazılmış sağlam yazı; sürüp gider,ezelî.

Yazdım serüvenimi,macera her bir satır.

Devamını Oku
Mehmet Tekmen

Bu göçün aslı nedir,yoksa ferman mı geldi.
Hangi aşık ne için,şu koca dağı deldi.
İlerleyen ilim mi,nerde aklı insanın.
Esamesi okunmaz,çekip gıden insafın.

Aradım köşe bucak,bir ses çıkmadı henüz.

Devamını Oku
Mehmet Tekmen

Hayatım iniş çıkış,zorlukların toplamı.
Tükenmez hiç bir zaman,müzmin elemi gamı.
Bilinmez meçhul sonu,hangi ufukta biter.
Korkarım benim halim,böyle güçlükle gider.

İşte dağ,yayla,ova; yol boyu her manzara.

Devamını Oku
Mehmet Tekmen

Farz-ı muhal dünyada,bulunup yaşasaydım.
Top yekûn nimetlerden,nasibimi alsaydım.
Neyi hesap ederdim,bir ağaç gölgesinde.
Kim taşırdı bu yükü,kuvvetli ensesinde.

Önümde sıra sıra,sessiz duran tepeler.

Devamını Oku
Mehmet Tekmen

Hayat yokuş yukarı,emekleyerek çıkar.
Tertemiz gönülleri,acımasızca yıkar.
Her saniye sırtına,yük üstüne yük katar.
Taşıyamaz hepsini,kara toprağa batar.

Sorsam halini ona,gülümser acı acı.

Devamını Oku