Bazen oturursun yalnızlığınla, sessizliğinle , suskunluğunla ve bıkkınlığınla..
Elinde bir kalem önünde bir masa...
Masanın üstünde kağıt olmaz beynine yazarsın o kalemle aklından geçenleri
Beynine yazarsın ama kalbine söyletirsin içindekileri
Bazen aklınla beynin kavga eder, tutarsızca kelimeler söyler beynin kalbine
Ama kalbin aldırış etmez, umarsızdır çünkü, hiç ummadığın bir anda kalbin beyninin önüne geçer
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta