CENNETE VAR KON
I
Yüreğim ırak dünyalarda bir yalnız sürgün
Rüzgârlara kapılmış zayıf vücûdum süzgün
Ey güzel İstanbul’um sensin cihânın lâlezârı
Sende duymak dinlemek ister gönüller her bahârı
Lâledir candır benim yârim bırakmaz nâzı ol şâh
Gördüğüm dem yâri kalmaz gönlümün hiç ihtiyârı
Çık salın ey erguvân görsün cihân seyrânını
Gül de İstanbul’da mest et bî-aded hayrânını
Martılar uçsun deniz üstünde çığlık çığlığa
Haykırıp âlemde aşkın en güzel devrânını
Çok sevindim erguvân şehrimde taht kurmuş gönül
Cümle âşıklar sürûr bulmuş selâm durmuş gönül
Aşkı fermân eyleyip yazmış bütün âlemlere
Sonra sâfî aşk saçan nûrdan mühür vurmuş gönül
Cömerdliği
Sevgilinin güzelliğiyle coşup taşması
Cömert bir yâr eyler gönlü aşkların en hası
Seven sîneler için en güzel bir yâr olur
Çitlembik ağacında üveyikler kumrular
Tâne bekler umutla, her can umutla yaşar
Yüz tâneli başaklar yedişer yedişerdir
Bir bolluk var toprakta, cömertlik, bereket var
COŞUP TAŞSIN MEVCÛDÂT
Tatlı yağmurlarla gelir nîsân
Yağmur şarkılarıyla coşar her yan
Sebil inciler saçılır gülşene
Dağ
Sâdık dost, güvenç âbidesi gönül sâhibi
Ayakları perçinlenmiştir yere dağ gibi
Heybetli bir dağ, dimdik ayakta, sarp çıkışlı
DÂİM SELÂM
Müjdeyle geldin ey Rasûl rahmetle geldin âleme
Dâim selâm ey Son Nebî dâim selâm dâim selâm
Haktır kitâbın son kitâb dîninse son dîn âleme
Dâim selâm ey Son Nebî dâim selâm dâim selâm
Çağrı var Mevlâ katından coştu Hakk’ın rahmeti
Fadl u ihsandır O Rahmân’ın ezelden âdeti
Merhamettir mağfirettir Son Nebî’nin müjdesi
Hor azabtan kurtuluştur ol Rasûl’ün dâveti
Sen ne hoşsun ey güzel yâr sen ne cansın ey Nebî




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!