Salih Şanlı Şiirleri - Şair Salih Şanlı

Bahar geldi İstanbul’um pek güzel
Eser müjdeler indiren tatlı yel

Açar lâle okşar seven kalbleri
Gönül okşayan yâr ipek huylu el

Kutlu alınların öptüğü topraktır Kudüs
Sevgiliye giden yolda ilk duraktır Kudüs

O eşsiz yâre ulaşmak pek zor, yol pek uzun
Kalbinden vurulan içinse buraktır Kudüs

Bedrin Emsalsiz Şanlı Ashâbı

İşte aşk erleri işte melekler ordusu
Sevgiyle coşup çağlayan, bendini yıkan su

Taşları ufalayan, dağları yarıp geçen

Bekleyiş

Zamânın geçmesi gönülsüz ne yaman olur
Gönlün sînelere konuşu ne zamân olur ?

Ölüler, sağlar, sevgi çiçeği gönle bakar

Benim sevgilim lâledir başların tâcıdır
Geçer sanma sevdâyı gönlüm, bu olmaz, hayır

Ezelden coşan bir pınardır bu sevdâ, gönül
Sevinçtir, hüzündür, asıldır, bilinmez bu sır

Bürünür sevdânın beyaz tüllerine beyaz gül
Gülümser seherin ayaz yellerine beyaz gül

Yeşil dağların karlı zirvelerinden estirir
Serin rüzgârını hicâz çöllerine beyaz gül

Bir Avuç Kum Gazeli

Zalimler gürûhunu, toza dumana katan
O bir avuç kum var ya, Allah’tır onu atan

Melekler iner gökten, şehîd olur nice can

MÜJDECİ YÂRİN BİR GÜLÜŞÜ İÇİN

Benim her dem yaşın yaşın ağlayan o kul benim
Kendi yollarını kendi bağlayan o kul benim

Benim bağrı taş dağlardan coşan akarsularca

Bir O’nu ister

Hâlâ ağlayacak mısın çiçekler içinde ?
Vaktin olmayacak mı bir tebessüm için de ?

Çevrende hep sevgilinin lûtuf çiçekleri

Ya hasret ya vuslat doya doya değil mi ya?
Zaten aşk derinden duya duya değil mi ya?

Ya nakış nakış sevgi, ya ırmak ırmak hasret
Gönlüme işlenmiş oya oya değil mi ya?