I
Derdi bitmez, aklı yetmez, acze düşmüş bir kulum ben
Ömrü geçmiş, parçalanmış, eski yırtık bir çulum ben
Hem yeşilden bîhaber hem meyve vermez bir dalım ben
Son Ümmet’e yazmış o kerîm yâri kader
Pâk kalbine vahyoldu o heybetli haber
Bir müjde ki rahmet saçıyor müjdecisi
Bir kul ki onun âşığıdır şems ü kamer
Şehr-i aşk âşık haliç âşık boğaz âşık imiş
Kaç asırdır hepsi sevdâkâr imiş sâdık imiş
Şaşma gönlüm erguvânın aşkıdır şehrimdeki
En güzel sevdâya zîrâ erguvân lâyık imiş
Bir sevginin uğrunda hep dünyâ döner dağlar gider
Kalblerde aşk kaynar coşar, ırmak olup çağlar gider
Mevlâ’ya ermektir gönül aşkın hakîkî gâyesi
Ol yâr için candan geçer âşık yürür ağlar gider
Hak’tan gelen Son Elçi’den coşsun da aşk rahmet olup
Aşka gelmiş erguvân rengiyle sarmış âlemi
Bir temâşâdır bu mevsim arttırır hep neş’emi
Şevke gelmiş erguvân fetheylemiş İstanbul’u
Geçmesin onsuz bu demden sonra gönlün bir demi
Aşk Dolu Sabır Yolu
Şâhinlerin delip geçtiği kurşun bulutlar
Güzel güvercinlerin getirdiği umutlar
Müjdelenmiş
Sevgi, Vareden’den lûtf u ihsandır varlığa
Gönle gelen bir nûrdur çağırır aydınlığa
Mevlâ’nın lûtfu ile aşkı umanlar için
Aşkı İstanbul’da gör şâhânelikler gösterir
Mestolur kalbler muhabbetten coşar aşktan erir
Erguvân sevdâyı nakşeyler bütün âlemlere
İlkbahâr miskler kokan cennetçe yeller gönderir
Aşkı İstanbul’da görsün cümle âlem elleri
Sevgi neymiş burda söyler ilkbahârın yelleri
Kente göklerden yağar aşk erguvânın hatrına
Her taraftan şehre coşmuş ıtr u reyhân selleri
Gönlüm yüzü pür-nûr güzelin aşkına düşmüş
Bir lâle imiş sanki hayâlmiş ya da düşmüş
Ol lâle-i lâ’l güldümü kalbimde bahardır
Mahzûn yüreğin derdine dermân o gülüşmüş




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!