Salih Kozan Şiirleri - Şair Salih Kozan

Eski bir dostuma selam eyledim
Dedim konuşalım, gel biraz biraz
İslamın şartını, sordu söyledim
Bir bir açıkladım, dediki ki yaz yaz

Dedim ki imansız gönüller çöldür

Yıllar önce kopup geldim Bayat'tan,
Haberini sorup durdum uzaktan
Senden ayrı tat almadım hayattan
Yüreğimde hasret canda can Çorum

Meşhurdur leblebin, damaklarda tat

Ey Dillere destan Şehr-i İstanbul!
Kelimelerim kifayetsiz kalır seni anlatmaya.
Sokaklarda hayalinle yürüyorum adım adım
Sultan Ahmetinde, Üsküdarında
Gezip dolaştığım günler geliyor aklıma...
Selam veriyorum, Karaca Ahmete

Yolcuyum şu fani dünyada
Hüzünlü yalnızlığım var mısralarımda
Değişken iklimlerdeyim
Mevsim şimdi sonbahar
Seyre dalıyorum alemi
Gönül bahçemin penceresinden

Bir yağmur damlası düşse tenine
Tebessüm ederek beni hatırla
Aynada bakarken her gün kendine
Tebessüm ederek beni hatırla

Bir nehre rastlarsan çılgınca akan

Topraktan yarattın, insanı Rabbim
Nurunla parlayan yüz nasip eyle!
Dost edinme dedin, şeytanı Rabbim
Doğruyu görecek göz nasip eyle!

Bir garip yolcuyum, yollarda kalan

Gam keder yükünü sardım sırtıma
Gençliğim elimden kaçtı gidiyor
Bağrıma değerken, lodos, fırtına
Sarılmaz yarayı açtı gidiyor
.....................Günah değilse yük, üzülme boşa

Sende doğdum büyüdüm, her haline alıştım
Denizine, havana, toprağına bulaştım
Varlığın varlığımdır bu uğurda çalıştım
Gözbebeğimsin benim canım ülkem TÜRKİYE'm

Dünyada yoktur eşin, her yanın cennet kokar

Kin ve nefret ile çıkmadık yola
İlahi aşk ile dolanlardanız
Koşarak gideriz vermeyiz mola
Sevgiyi özünden alanlardanız...
.
Allaha inanıp ona güvendik

Pencere önünde seyre dalarken
Sessiz sessiz yağar kar taneleri
Radyoda içli bir şarkı çalarken
Sessiz sessiz yağar kar taneleri

Dağlarda taşlarda hep öbek öbek