Hey, aşkı kâğıda
hece hece döken şair,
bana da öğretsene
aşk ne demek?
Yenir mi, içilir mi?
Yıllar oldu, çalmadı kapımı.
Ya o çok beceriksiz,
ya da ben…
Oysa ben hiç iyi saklanamam ki,
okuldayken de öyleydi.
Saklanınca beni hemen bulurdu
arkadaşlarım.
Peki aşk neden beni
hâlâ bulamadı, anlamıyorum.
Sen bana aşkı anlatamadın şair,
ama ben sana aşksızlığı anlatayım.
Hep uzaktan izlediğim hayatı,
sessizce geçen zamanı.
Kalabalıklar içindeki yalnızlığımı,
kendime yaptığım yanlışları.
Yok yok, hemen korkma,
istesem de anlatamam ki.
Boğazımdaki yumruyu,
uykusuz gecelerimi,
ıslanan yastığımı
sığdıramam kelimelere.
Gençliğimin baharında
ak düşen saçlarımı,
erken yorulan kalbimi
nasıl anlatayım?
Aşk beni bulamamış olabilir
ama ben kendimi çoktan buldum.
Belki aşk,
gelmek için biraz daha
cesaret topluyordur,
kim bilir ha, şair…
Ve olur da bir gün
kapımı çalmaya karar verirse,
artık hazırım,
hazırım şair.
Aşka da sevgiye de hazırım.
25.12.2025 03:12
Kayıt Tarihi : 25.12.2025 03:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!