Yine gece yarısı saat iki
Bu uykumun kaçtığı değil ilki
Uyku tutmayan mahlukun biri ben,
Biri uzakta uluyan aç tilki
Sevgimi ne olur yabana atma
Yaralı kalbimi böyle kanatma
Bir satır yeter,mektubu uzatma
Sensizlik canımı yakıyor Fatma
Sevgilim,bensiz yataklarda yatma
Yine bir akşamüstü sensiz
Güneş tepelerin ardından aşarken
Beynimde fikirlerim
Patlamış mısır gibi uçuşmakta
Hafiften bir başağrısıyla
Muhayyilem seni aramakta
İnanma bazı yüzlere
Gülüşleri aldatmasın
Kanma hiç bazı sözlere
Seni ateşe atmasın
Yürü dikenli yollarda
Benliğimin ve belleğimin kuytusunda
Cirit atan kelimeler
Daktilomu karşıma alınca
Dondurulma ve durdurulma gamıyla
Işığı gören memeli uçanlar gibi
Karanlık dehlizlere çekiliyor
Ey Rabbimiz,yakma nârında bizi
Hüsrâna düşürüp dövdürme dizi
Yarın mahşer gününde huzuruna
Haşreyle,alnımızda secde izi
Herkes gibi bende günahkârım
Belki duyulur enin-i âhım
Ömrün sonbaharı,tövbekârım
Dökülsün yapraklar bahtiyarım
Sorulur mu hiç talebeye
Senin harçlığın var mı diye
Niyetin yok kuruş vermeye
Ümit veriyorsun ne diye!
Senden sonra ben
Bütün kadın yüzlerinde
Yüzünü arandım durdum
Sensizliği kucakladım hep
Yalnız odalarda
Aynalara sensiz baktım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!