Ardına bakmadan çekip giderken
Hüznüm,elinden oyuncağı alınan
Bir çocuğun hüznüne denk miydi
Hiç bilemiyorum ama
Şundan gözlerin kadar eminim ki
Oyuncağı bırakıp giden sendin
Tepemde yaprakların hışırtısı
Rüzgârın haberini okur
Alnımda saçlarım yalım yalım
Gözlerim salkım söğütte
Aklım,ıhlamur ağacına kazıdığımız
İsimlerimizin baş harfinde
Körleşen yetenek
Yiten umutlar
Sindirilmiş duygular
Hatırlayabildiğim bunlar
Mâziye dönüp baktığımda
Uyu şimdi
kollarımda
uyu usulca
sabah olunca
teninin kokusu
odamızı bürüsün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!