Tek bir umuda bağlı bir insan hayatı
Eğer karamsarlığa düştüyse
Ve olmaz dediğinde
Önüne küçücük bir umut bile çıksa
O zaman sarılır hayata iki elle
Ve artık ondan mutlusu yoktur
Güneşi bir perde gibi örtüyor yağmur bulutları
Yağmur duasına da çıkmadık henüz
Islanmayı bekliyor gibi bakıyoruz gökyüzüne
Yağmur yağıyordu oysa
Ağlıyorum sandılar.
Ben ağlamayı hiç düşünmedim şimdiye dek
Gök yüzüne bak
Yıldızlara
Ve en son aya
Ne kadar parlaklar değil mi?
Ne kadar ışık saçıyorlar
Aynı senin gözlerin gibi
Sonsuz ufkun buğusunda kayboldu hayallerim
Acının kucağına düştüm sanki esirim
Sevmenin bu kadar zor olduğunu bilseydim
İnan ki sevmezdim.
Seviyorum dedğimde içimi bir sızı kaplar
Sınırsızdır her insanın düşleri gökyüzü kadar
Ve sonu yoktur hiç
Ölene dek belkide terkedilemeyen tek sevgili
Yada biteceği günü beklemeye mahkum olmadan sevmek.
Açız temiz hayallere,
Bazen bakıyorumda
soylu bir sevda için
meğer
sevi kültürüm yetmemiş aşka
oysa
arabesk yanım bile
çaresiz kaldı bu yalnızlığa..
öyle bir yerdeyim ki
öyle bir zamandayım ki
nasıl anlatsam bilemiyorum
öyle bir yaşıyorum ki
ölmekten beter...
yeter diyorum artık yeter
yalan yalan yalan
herşey yalan inan bana
ne bir nefes alış nede güneşin batışı
ayın gökte ki parlayışı
insanların varoluşu
hepsi yalan.
bitti işte bazı kırık duygular
şu an yıldızlar kadar sakinim
dolunay kadar sessiz
hiç bir kuş uçmuyor artık bu şehirde
ben sensiz
şehir sensiz.
Unutmalıydım aslında çok daha önce seni
Hem seni
Hem kendimi
Atmalıydım üzerimden tüm sevgini
Hem sevgini
Hem ümitlerimi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!