Altaylardan, Himalaya dağından
Üç kıta da çınlar türkümüz bizim.
Tarihin zor, en karanlık çağından
Cihana ışıktır ülkümüz bizim.
Tarihe cihangir mührünü basan
Can şirazem!
Kurumasın gamzende açan gülün
Bir sesini duy bu garip bülbülün
Bırakıp gittiğin bu gurbet elin
Sensiz tadı yok bilesin sevdiğim.
Elin güler yüzü, dik olur başı
Bizimkisi düşer gider sevdiğim.
Her gün beklediğim sabah güneşi
Işımadan aşar gider sevdiğim.
Sana çekilirdi canda küreğim
Enginlere inen bir buğu gibi
Gelir yüreğime çöker bu sevda
Vurur koluma çifte kelepçeyi
Beni derinlere çeker bu sevda.
Bu yolda tınmaz, tanımaz bedeni
Sensiz ne yaparım ben bu ellerde
Beni yüreğimden gel de vur götür.
Bırakma beni bu ıssız çöllerde
Naaşım başında biraz dur götür.
Bu öksüz sevdayı yerden kaldır da
Gölgeler, üstüme düşen gölgeler
İçimde oturmuş bir çocuk ağlar!
En içli şarkıyı serçeler söyler
Bu akşam ne hazin esiyor rüzgar!
Gölgeler, üstüme düşen gölgeler.
Sende bilemezsin bir ışık yanar
uzaklardan öyle ah ederim
Özlemin vurdukça kanar
akşamı tutmaz iç çekişlerim.
Ben sana bir sevdiğim derim
Annemi beklerdim, tarla dönüşü,
Elim yüzümde, kapının önünde
Orak elinde çıkar gelirdi,
Bütün dağları yıkar gelirdi.
Koşup sarılırdım anne diye,
Çiçeklerden getirirdi bana hediye.
Seni hatırlatır
bir menekşe bir yağmur
Saklardı seni mevsimler
zambaklar menekşeler.
İçimde Çöl yalnızlığı
Gözümde hayalin siyah beyaz resimler
Levh-i mahfuzdan kalkan altın kanatlı kelam,
Hira’da konduğun dallar sana meftundur.
Sevda mevsiminden gelen ölümsüz selâm
Baharı bekleyen güller sana meftundur.
Elmas goncaların ketum dilimizde açsın,
Kalplerde uyuyan tomurcuklar uyansın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!