Sadık Softa Şiirleri - Şair Sadık Softa

Sen yoksun, sıcaklığın yok artık;
Soğuk kış gecelerinin sıcak sevdalısı.
Bahar öksüz, çiçekler boynu bükük.
Her şey, her şey düşünceli, yorgun,
Ne olur gelmeseydi bahar,
Seninle olsaydı, uzasaydı,

İçimde fırtına, ruhumda keder,
Sürüklüyor beni, nereye gider?
Bu yolda bilemem şimdiye kadar,
Kaç yolcu eğleşti, kaç yolcu gitti.

Yollarım durağı hüsranda buldu,

Huysuzluk sınırında nöbet beklemekteyim yine,
Kucağımda yığılıp kalmış bakışlardan bir demet,
Kafeste şimdi kumrulara taş çıkartan sevda,
Yalnızlığın bereketinde güller, laleler, nergisler,
Muştusu yok, beklemek, yine tutsaklığında,
İmzalanmış, mühürlenmiş sevda gazelleri,

sevmişim;
yollarda buz tutanda
yol olmuşum yürümene
kar yağanda yüreklere
sıcaklığımı vermişim
sevmişim delikanlıca

Gördüm ki dünyayı yüzünde senin,
Hançerden bir ışık gözünde senin,
Çok manalar gizli sözünde senin,
Sensin bütün dünya,kainat sensin.

Varlığından varlık, güzele doymuş,

Aylardır süre gelip duruyor;
Her gün bir başka güzel
... ve bir başka derin.
Gözlerin gibi parlıyor sevgin,
Gönül derinliğinde.
Tartışılmaz senin yerin,

Koyu karanlığa sızan gecenin hüznü,
Azametle yüklenirken sessizliğime.
Tüylerim diken diken,köklenir korkum,
Asırlık bir çınar, yüklenir içtenliğime.

Rengini gördüm, sesinin bütün tonlarını,

Sen gelmedin,buraları bilmezsin;
Asırlara kök salmıştır bu eller.
Sen baharda,çiçek çiçek açmadın;
Çiçeklere kök salmıştır bu eller.

Baharla her gönül sel olur burada,

Bulutlara sinmiş yüzün, bulutlardan bakıyorsun.
Bahar yıldızında ışık, balkonuma akıyorsun.

Akşamlar geride kalmış, gece sarmış tüm ruhları.
Maziden bir yara kalmış, yüreğimden akıyorsun.

Kimse kimseyi bilmez,kim kimdir,kim nereden,
Üslup üslup mısralar. nefes nefes dillerden,
Bin bir yürekten akar, bin bir tülden dökülür,
Çiçek çiçek açılır, dudak denen güllerden.

Çankırı-27.03.2005