Sadi Atay Şiirleri - Şair Sadi Atay

Ben,
Yüreğim elimde sana koşarken
Sen,
Sana el sallıyorsun iskeleden.
O;
Koroları susturan solo,

Şimdi mutluluklar,
Koyu bir çınar gölgesinde,
Deliksiz bir uykudalar,
Uyanamazlar,
Beni bulamazlar.

Korkunun korktuğu gün,
Ateşin terlediği,
Ve soğuğun üşüdüğü gün,
Kavuşuruz gülüm.

Çaresizliğin çaresiz kaldığı gün,

Ya Rabb!
Bu ne güzel, ne bereketli yağmur.

Keşke, bilebilseydim önceden,
Bu yağmurun yağacağını,
Ve böyle bereketli olacağını.

Varsın,
Herkes seni yağmurla gelen uğursuz sansın.
Varsın,
Yağmuru senin getirdiğini kimse anlamasın.
Getirdiğin yağmurla,
Yeter ki arınsın dünya kirden.

****Sevgi'nin Sevgilisi’ne(SAV) **


Kimileri varsın bilmesin,
Varsın bilmezden gelsin kimileri de,
Ama ben bilirim.

Düşüncelerim darağacında,
Dikenli tellere takılmış ruhum.
Rüyalarım bit pazarında,
Cadı kazanında mutluluğum.
Yitirdim oyuncaklar arasında,
Bulunmaz ki çocukluğum.

Birkaç dikeni olsun zararı yok,
Yeter ki zamansız solmasın gülüm.
Yanayım, kahrolayım zararı yok,
Yeter ki başkasını sevmesin gülüm.

Yakındır bana uzakta olsa da.

Kulağı vardır da...
Gözü olmaz mı hiç yerin?
Doğrusu bu. Bu hakikat.
Aksini söyleyene kulak asma.
Aman dikkat!
Yerdeki göze basma.

Kurşun kurşuna saplanır...
Sırf bir can daha yaşasın diye.
Anlasana insanoğlu...
Vuran; senin nefretin,
Kurşunların suçu yok.