Saçların ilk kuşlukta güneşi emziren kuş
Ellerin dua rengi bir kelebek kanadı
Sensiz çeşmeler susuz sensiz tüm yollar yokuş
Sensizlik cehennemde yanmanın öbür adı
Her sabah gözlerinde gönlümün bir baharı
Bize haram bu şehrin saçlarını okşamak
Cumbalardan çağlayan fesleğen ıtırında
Nasırlı elimize namahremdir gül teni
İstanbul kim biz kimiz
Hangi hasretle nemli mavi-yeşil gözleri
Hangi bûseye açık erguvan dudakları
Nefesin Boğaz yeli, saçların Fenerbahçe,
Deli edersin deli, gel Kadıköylü Serçe…
Seni anlatır bana kuş dilinden her lehçe;
Şarkımızı söylüyor yel, Kadıköylü Serçe…
Nerdesin ey can kuşum, nerdesin alın yazım?
Kadın denince aklıma deniz gelir
Dalgalı eteklerinde rüzgâr
Sesine hep o şarkıyı yükler
Dalga dalga vurur sahillerime
Burkulurken burgaçlarda umudum
Düşlerimi bilmediğim limanlara sürükler
Huysuz helezonlar çizer
Havaya yordamsız yargı
Beyinlere boncuk dizer
Yüreğe işleyen burgu
Emeklerden süzülen ter
Dal ucuna asakoymuş kulağı
Sözler teyellenmiş ucuna dilin
Acep hangi kuşlar konar şavkına
Kuyulardan katran emen kandilin
Yazının düzünde türkü söylerim
Umut ufak/ dibi delik zembilin
Bu dünyada dertlerimi paylaşan
Bir sazım var bir sen varsın Karakız
Dar günümde benim ile eğleşen
Bir sazım var bir sen varsın Karakız
Dokundukça sevda ile inleyen
Sevdalarım özge benim
Toprak kokar ince-ince
Sanmam ki olsun sevenim
Karakız’ın sevdiğince
Nasırlı ellerimde örselenir bedenin
Kar yağıyor kırık dala Keremsiz
Aslı yitik asmalarda üzüm yok
Son asma yaprağı son umuduyla
Direniyor kara ve karakışa
Kara bir dirençle karın altında
Bir-bir uzaklaşmakta konaklanacak hanlar
Yolcular yoruldukça, yollara kar yağıyor
Heybedeki azığı kim düşünür kim anlar
Eller nasırlandıkça, kollara kar yağıyor
Nerde o doludizgin gem azıda heyecan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!