Alçaktan asılmıştı kentin tepesine
Mor yanaklı bir bulut kümesi
Açtı küçücük gözlerini, yitirilmiş bir hayat
Ve çoktan geçmişti okul vakti.
Anlayamadı önce, yandı çaresizliğini görünce
Sarstı… Sarstı… Sarstı… Gıdıkladı sonra annesini.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
