Bazen kendimi bile anlamıyorum
İçimde eskiden kalma bir ümit taşıyorum
Bir gün anlaşılmanın hasretiyle yaşıyorum
Hayatın acımasızlığını yüklenip gidiyorum
Her zaman ki gibiyim sürüklenip gidiyorum
Hatalarımla yanlışlarımla yorduğum ruhuma
Ne denli acılar çektirdiğimi düşünüyorum da
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
