Sonu olmayan yağmurların
Erittiği kör bir uçurumdan
Geçti o kuşlar.
Evveli o ebede yenik düşen fikirlerin ortasına
Uçupta göklerden ve gökdelenlerinizden
Kanatlarındaki baharlarla yüzümüzü aydınlatan
Kanadının yorgunluğunda kentler ve kimsesiz bir nesil kaybolan bahtsız kuşlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Kuşlar insana bir çok şey öğretmiştir;
uçmayı, kuş bakışı bakmayı ve yuva yapmayı
Bir çatı altına sığınmayı, sevdiğiyle cıvıldaşmayı
Sevinçli insana kuşlar gibi sekmeyi..ve şakımayı.
NE MUTLU DERS ALANA..
TEBRİKLER ŞAİRİM.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta