Saat yirmibeş, caddeler yine suskun
işportacıların naraları bir kenarda dursun
rüzgar bile kayboldu tek başınayım
sen yine yoksun.
Kurumuş gözpınarlarım zonklayıp da
hiç ağlamayacaktım bu saatte
yüreğime duvar ördüğüm taşları
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta