La vie en rose dinleyip
Modigliani’yi izleyeceğim
Jeanne’nin tablosunu seyredip
sigaramı içeceğim
Van goghu hatırlayacağım
merhaba
ben, yine
üzerimde yüzsülüğün ağırlığı
ve içimde suçlarımın utancı ile
yüzüme nasıl bakacağını görmeye geldim
Buğulu düşlerin sisli ormanlarına doğdum
Hayalet ellerimle tek tek dokundum
Savruldum, yoğruldum, kayboldum
Şimdi, ne, neydi unuttum
Düşler, bölük pörçükler
Bir kadın gördüm dün gece
mezarlığımda dolaşırken yine;
nefes alıyordu can çelişse de
uzun yıllardır anımsanmadığı halde
Buyurun, arabama geçelim
Söyle bir çevrede gezinelim
Size biraz kendimden
Biraz da gördüklerimden bahsedeyim
Gerçi, pek de güzel şeyler değil söyleyeceklerim
Dilenci gözlerimle aranmadığım diyar mı kaldı
Hangi kapıyı çalsam sızım duyulmadı
Döndüğümde evim viranelikti
Şu yetim ruhumun ferahlığı, bilinmez baharlara mı kaldı
Kekeme bülbüller gibi kovuldum bahçelerinden muhabbetin
Sıkılmadın mı hiç
uğruna yazılan
silik şiirlerden;
onca kötü şair tarafından
Oysa ben usandım
ne soran oldu, ne ben anlattım
ne sçylediuseö, asşında susmaktı maksadım
dert mi daha ağır, derman mı anlayamadım
her birinde ayrı ayrı korkuya salındım
uzanır geceler yanına
sasçlarını okşaman için
sen, uzayıp giderken önünde gölgelerinin s
eni uçurumdan sana getirmek için
titreksindir sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!