İnanç, irade, cesaret, erdem, sevgi…
Yol belli de yolcu hani?
Kendini bil ve yerini zamana uydur
Haklı olduğun şey uğruna güneşi söndür.
Kullan aklını pas tutmasın.
Akıl düşünce fabrikasıdır, çalıştır batmasın.
Unut, yoluna zarar veren kötü geçmişi.
Aldığın derstir, gerisi mazi.
İyi olanı mutlu etmek istiyorsan iyilik yap,
Kötü olanı mutsuz etmek istiyorsan yine iyilik yap.
Hayatında canlandırdığın karakter misin gerçekten?
Rutin bir yaşam tüm bir hayatın olmuşsa,
Demelisin “neden?’’
Hayatında bir şeyi mi değiştirmek istiyorsun
Yoksa tüm bir hayatını mı?
Hiç denedin mi bu monotonluktan kurtulmayı?
Acı çektiğini gizleme, gözyaşlarını saklama...
Ağlamayı bilmeyen gözler utansın,
Sen bak kendi yaşantına.
Yaralan; ama kimseden yararlanma.
Kimse senden ne üstündür
Ne de alttadır bu kapalı kutuda.
Birini seveceksen hataları ile sevmeyi öğren,
Eksikleri ile kabullen onu.
Başkalarında arama kendi içinde kaybettiğin yolu.
Kutunun içini bırak, odaklan kutunun dışına.
Bu yolda ister nar ağacına git ister darağacına.
Mutluluk sana kavuşmak istesin.
Amacının dışına çıkma,
Bir gün sönse de hevesin.
Bu dünyanın gelip geçici seraplarına aldanma.
Sen her zaman çabala hak için hakkıyla.
Doğru yoldan ayrılma, sen de bilirsin aşikarı.
Kim inanmadan yaşar ki,
Bu kadar acının olduğu bir hayatı.
Ocak / 2009
Muhammet Bora CandanKayıt Tarihi : 15.10.2025 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.