Adem Tıraş Şiirleri - Şair Adem Tıraş

Hüner: ne semada uçmak ne telde yürümek.
Asıl hüner,ölüme: 'Hoş geldin! ' diyebilmek.

Yine bir yağmur başladı inceden inceye.
Beklerim saçak altlarında, bekler dururum.
Garip bir duyguyla dalarım binbir düşünceye.
O düşünceyle renkten renge girer dururum.

Kat kat binalardan süzülür kızıl ışıklar

Bu kadar övgüye layık mı Arzu ile Gamber?
Aşık olmak istersen? İşte Maşuk! Son peygamber

26,101985

TRABLUSGARP

Girmeden bir vücuda haram lokma, iblis giremez
Lokmalar helal oldukça o'nu ifsat sindiremez

15.8.1995

Ben, 'beni' her mekanda arar arar dururum
Ben 'beni' kaybedince belki 'beni' bulurum

İnsan hayatı bu, tıpkı mevsimler misali
Bazan firgat, bazan da ümit eder visali.
Acı, ızdırap,çile; neşe,sevinç, muhabbet,
Hepsi gizlenmiş onda; tıpkı peri masalı

İndirilse nefse tevhit darbesi
Yırtılır o zaman benlik perdesi

07,03,1986

TRABLUSGARP

Ruhumun arzusu nefsime gelir acı
Nefsime acı gelen, ruhumun ilacı


26.02.1994

Çok sert eser gurbetilin yelleri
Estikçe de tozar Libya çölleri
'Ah! .' çekerek inler gönül telleri.
Ben giderim gurbet, sende kalamam.

Viran oldu benim gonca bağlarım.

Ne yapsan ne etsen de, bu çark böyle dönecek
Gün doğup, gün batıp, ay olup yıllar geçecek
Büyük muhasebe defterin kapatmak için;
Son ay,songün, son saatle kıyamet kopacak.