Adem Tıraş Şiirleri - Şair Adem Tıraş

İki güç var,nefsin ölüm fermanını yazan:
Biri zikr-i hafidir,diğeri de ramazan

Ne cennettir arzum ne cehennemden azat
İlahi; bütün gayem: Rıza-i hakka vuslat

13.7.1995

Kaldırıp başını bir dağ gibi
Üstüme üstüme gelme gurbet
Bir hançer,bir mızrak, bir ok gibi
Yufka yüreğimi delme gurbet

Her akşamüstü eve dönerken

Büyük kitap,arzda mı semada mı bilinmez;
Bildiğim şey: 'O'nun lafzı dünyadan silinmez'

23.11.1985

Trablusgarp

Akıl o ki, kör nefsime vurup vurup vuruşturan
Beni, 'benden' kurtarıp, hürriyete kavuşturan

29,10,1985

TRABLUSGARP

'Ninemin deyişleri'
Bir hazan mevsimi
Rüzgarın önünde sürüklenirken zaman
Usul usul çıktım tahta basamaklardan
İncitirim korkusuyla parmaklarımın ucunda yürürken
Ninemin sesi...

Sabah oldu güneş doğup yayıldı
Işıkları sağnak sağnak sağıldı
Güller açtı misk-i amber dağıldı
Nefesimde ciğerimde sen varsın

Kara toprak kazma ile kazıldı

Bak şu sahte kahramanlara, birbirlerin öldürmekte;
Bilmezler ki asıl kahramanlık: Ölümü, öldürmekte!

21.10.1985

Genç yaşımda gençlik çağımda
Kalbimdeki sevgi ağımda
Açışmamış gönül bağımda
Gonca gonca sen varsın

Yaylaların gür pınarında

Burda dil ayrı,diş ayrı, renk ayrı, ırk ayrı;
Benim için her şey boş, bomboş manadan gayrı.